5 november 2017. Voor het eerst na een jaar terug in de boot met mijn vaste stuurvrouw. We 
keken er allebei naar uit om nog eens samen in de Snipe te zeilen.
De dag begon goed, de zon scheen alvast en de voorspellingen zagen er goed uit. Niet te veel wind, het waren top voorspellingen voor ons als vrouwenteam. Wanneer we op het water kwamen zagen we pas hoe groot de vloot was. Er waren maar liefst 20 boten aan de eerste start, een record voor een wedstrijd zo laat op het jaar. Ik had al meteen spijt dat ik mijn zonnebril niet bij had. Zonder enige problemen werd de eerste start gegeven. Iedereen had er duidelijk zin in, ideaal weertje om er in te komen voor de dag. Het parcours was driehoek lus, met 2 bollen. Zoals gewoonlijk was onze start niet een van de beste, maar tijdens de kruisrakken kropen we steeds meer naar voor.
Bij de start zag je al snel wie het dominante team was van de dag. Corentin Demanet en Yannick Laumans zaten meteen goed en waren niet van plan hun voorsprong af te geven. Wanneer de eerste reeks bijna gedaan was (er moesten er nog enkelen finishen) kwam er een onweertje langs. Je kon de wolk al van ver zien aankomen, volgens mij dacht iedereen wel dat er regen in zat. Maar wat we niet op voorhand konden zien, was dat er ook een stevige wind bij kwam opzetten. Gelukkig waren wij al gefinisht, en konden we op halve krachten naar binnen varen. Wat niet vanzelfsprekend ging. Enkele boten hadden zo’n hevige wind niet verwacht en konden niet meer op tijd ingrijpen. Bij de rescue was het even alle hens aan dek om iedereen te depanneren. Er werd beslist om een vroege en langere middagpauze de nemen. Zo kon iedereen zich terug opwarmen aan een bekertje soep, om er vervolgens weer tegenaan te kunnen.
Na regen kwam zonneschijn, maar ook na wind kwam geen wind. Het onweer was overgewaaid, maar had voor een tijdje de wind ook meegenomen jammer genoeg. Dan houden we maar nog een langere middagpauze! ?
Eens de wind terug was gekomen en de boeien verlegd waren hebben we nog 2 mooie reeksen kunnen varen. En weer was er een duidelijk dominant team, al werden ze vaker op de hielen gezeten door Herman Vandormael en Caroline Miller. Ook Maxim Van Pelt was in de namiddag komen piepen met Torben en konden zich meteen bij de top 3 meten. In de laatste reeks waren Senne en Natalie ook een lastige partij en zaten ze Corentin en Yannick op de hielen.
Na drie reeksen besliste het comité om de weedstrijd de stoppen, jammer want we hadden echt nog zin om een reeks te varen! De zon scheen terug en er stond nog een mooi windje.
Proficiat aan de winnaars, maar ook aan de rest van de vloot om er mee een mooie en aangename wedstrijd van te maken! Hopelijke zien we jullie allemaal terug voor de laatste wedstrijd terug op het Galgenweel!
Tot op de Speculoos race!
Met zilte en hongerige groet,
Margot Audenaerdt
Crew van het Girlpower-team
BEL 30686